Ο καρκίνος των όρχεων εμφανίζεται στο 2% των ανδρών όλων των ηλικιών και, συνήθως, μεταξύ 20 και 40 ετών. Οι ασθενείς που εμφανίζουν καρκίνο του όρχεως, έχουν πολύ αυξημένες πιθανότητες να εκδηλώσουν τη νόσο και στον άλλο όρχι.
Ο μόνος αιτιολογικός παράγοντας, που έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται με τον καρκίνο του όρχεως, είναι η κρυψορχία, καθώς οι ασθενείς αυτοί έχουν αυξημένες πιθανότητες ανάπτυξης κακοήθειας 40 έως 70 φορές.
Συμπτώματα
Συνήθως, τυχαία κατά την ψηλάφηση, ο ασθενής ή η σύντροφος του εντοπίζουν μια διόγκωση ή μια σκληρία πάνω στον όρχι.
Αυτή είναι και η κυρίαρχη εκδήλωση του καρκίνου του όρχεως, καθώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν δίνει άλλα συμπτώματα, παρά πιο σπάνια, ήπιο πόνο ή αίσθημα βάρους.
Είναι καθοριστικής σημασίας το χρονικό διάστημα που θα μεσολαβήσει από την ψηλάφηση του όγκου μέχρι την επίσκεψη στον ουρολόγο, καθώς η άμεση αντιμετώπιση οδηγεί τις περισσότερες φορές στην ίαση του ασθενούς, εφόσον ο όγκος είναι εντοπισμένος στον όρχι.
Κι αυτό είναι το σημαντικότερο μήνυμα, καθώς πολλοί άνδρες είτε από αμέλεια είτε από ντροπή δεν προσέρχονται εγκαίρως στο γιατρό, με συνέπεια η νόσος να προχωρά, και όταν γίνεται η διάγνωση να είναι ήδη μεταστατική.
Διάγνωση
Η διάγνωση βασίζεται στις παρακάτω εξετάσεις:
• Κλινική εξέταση
• Υπερηχογράφημα οσχέου
• Μέτρηση κάποιων ειδικών ορμονών (β-χοριακή γοναδοτροπίνη, α-φετοπρωτεΐνη, LDH).
• Αξονική τομογραφία θώρακος και άνω-κάτω κοιλίας, για τη διερεύνηση ύπαρξης μεταστάσεων.
Αντιμετώπιση
Η ριζική ορχεκτομή, δλδ η αφαίρεση του όρχεως, είναι η αρχική αντιμετώπιση του καρκίνου του όρχεως, η οποία έχει και θεραπευτικό χαρακτήρα, καθώς στα αρχικά στάδια αρκεί για την πλήρη ίαση του ασθενούς, αλλά και διαγνωστικό, αφού με την ιστολογική εξέταση του όρχεως καθορίζεται το στάδιο της νόσου.
Ανάλογα με το στάδιο της νόσου, αποφασίζεται η ανάγκη χορήγησης συμπληρωματικής θεραπείας όπως η χημειοθεραπεία, η ακτινοβολία και ο λεμφαδενικός καθαρισμός.
